Σκοτεινή η νύχτα, κρύο το έδαφος

«Σκοτεινή η νύχτα, κρύο το έδαφος.»
Blind Willie Johnson

Το 1977 εκτοξεύτηκε το διαστημικό σκάφος Voyager 1, πέρασε την τροχιά του Πλούτωνα το 1990 και έγινε το πρώτο ανθρώπινο κατασκεύασμα που βγήκε από τα όρια του ηλιακού συστήματος το 2004. Ο Carl Sagan και μια ομάδα ερευνητών ανέλαβαν να συλλέξουν υλικό αντιπροσωπευτικό της Γης και της ανθρώπινης εμπειρίας ώστε να σταλεί μαζί με το Voyager για τυχόν άλλες μορφές ζωής στο σύμπαν. Συμπεριέλαβαν ήχους από βατράχια, τριζόνια, ηφαίστεια, τον ήχο της ανθρώπινης καρδιάς, γέλιο, χαιρετισμούς σε 55 γλώσσες και 27 κομμάτια μουσικής σε έναν χρυσό (εντός και εκτός εισαγωγικών) δίσκο.


Το κομμάτι "Dark Was the Night, Cold Was the Ground", που μεταφράζεται, "Σκοτεινή η νύχτα, κρύο το έδαφος" επιλέχθηκε, σύμφωνα με τον Sagan, επειδή «Το τραγούδι του Johnson αφορά μια κατάσταση που αντιμετώπισε πολλές φορές: Σούρουπο δίχως τόπο να πλαγιάσει. Από την εμφάνιση των ανθρώπων στην γη, το πέπλο της νύχτας ακόμα πέσει δίχως να ακουμπήσει άντρα ή γυναίκα σε αντίστοιχη μοίρα.»

πηγές:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dark_Was_the_Night,_Cold_Was_the_Ground
http://en.wikipedia.org/wiki/Voyager_Golden_Record
http://www.tetechumi.com/blind-willie-johnson/

Πρέπει να σας μεταφέρω άσχημα νέα

«Αγαπητοί γονείς: Πρέπει να σας μεταφέρω άσχημα νέα -- Έχω καταδικαστεί σε θάνατο, εγώ και ο Γκουσταβ Γ. Δεν καταταχθήκαμε στα SS, και έτσι καταδικαστήκαμε σε θάνατο. Μου γράψατε, όντως, ότι δεν πρέπει να καταταχθώ στα SS· ο σύντροφος μου, Γκούσταβ G., επίσης δεν έγινε μέλος. Και οι δυο μας θα προτιμούσαμε να πεθάνουμε αντί να λεκιάσουμε την συνείδηση μας με τέτοιες πράξεις

φρίκης. Γνωρίζω τι πρέπει να κάνουν τα SS. Αχ, αγαπημένοι μου γονείς, όσο δύσκολο και αν είναι για εσάς και για εμένα, συγχωρέστε μου τα πάντα· Εάν σας έχω προσβάλει, παρακαλώ συγχωρέστε με και προσευχηθείτε για εμένα. Εάν σκοτωνόμουν στον πόλεμο ενώ η συνείδηση μου ήταν κακή, τότε αυτό επίσης θα σας ήταν λυπηρό. Πολλοί ακόμα γονείς θα χάσουν τα παιδιά τους. Πολλοί άνδρες των SS θα σκοτωθούν επίσης. Σας ευχαριστώ για όλα που έχετε κάνει για το καλό μου από παιδί· συγχωρέστε με, προσευχηθείτε για εμένα...»

Πηγή: Dying We Live: The Final Messages and Records of some Germans who Defied Hitler, Ed. Helmut Gollwitzer, Kathe Kuhn and Reinhold Schneider, trans. Reinhard C. Kuhn. London: Harvill Press, 1956

εικόνα: http://www.dailymail.co.uk/news/article-2075565/Vivid-new-Battle-Bulge-photos-offer-seen-look-war-weary-soldiers-braving-frigid-weather-fight-Nazi-Germanys-major-offensive-World-War-II.html

Εσύ ήσουν στο λεωφορείο;

"Σκόνταψα"¨πάνω σε ένα κείμενο που είχε αναρτηθεί σε κάποιο forum το οποίο αξίζει να μοιραστώ μαζί σας άσχετα με το εάν είναι αληθινό περιστατικό ή όχι:

Ποτέ δεν με πείραζαν στο σχολείο αλλά θυμάμαι ένα παιδί που το πείραζαν καθώς μεγάλωνα. Ας τον ονομάσουμε Μάικ. 

>λεπτοκαμωμένο, χλωμό παιδί. Σγουρό μαλλί, πορτοκαλί, φορούσε γυαλιά.
>χωρίς φίλους
>συνεχώς τον πείραζαν όλοι
>ήμουν λίγο-πολύ το μόνο παιδί που του φερόταν ευχάριστα. Ποτέ δεν το είχα πραγματικά μέσα μου να είμαι αρχίδι με ανθρώπους
>δεν του μιλούσα πολύ όμως. Κυρίως απλά ένα χαμόγελο και ένα γνέψιμο στους διαδρόμους
> περνούσε τα περισσότερα σχολικά γεύματα γράφοντας και ζωγραφίζοντας μόνος με ένα σημειωματάριο
>μια μέρα στο λεωφορείο που επέστρεφε σπίτι, τα πράματα ήταν χειρότερα από ότι συνήθως. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι ειπώθηκε, αλλά ήταν άσχημο.
>καθόμουν και κοιτούσα τη δουλειά μου
>το παιδί πήγε σπίτι του και κρεμάστηκε
>την επόμενη μέρα στο σχολείο, όλοι μιλούσαν για το πόσο τους έλειπε και πόσο όλοι τον αγαπούσαν
>οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν την αηδία μου
>έρχεται η κηδεία του, πηγαίνω
>το μόνο παιδί από το σχολείο μου που εμφανίζεται
>η μητέρα του τρέχει προς τα εμένα
>πρέπει να είσαι ο Φιλ! ο Μάικ πάντα μου έλεγε πως εσείς οι δύο είστε οι καλύτεροι φίλοι! Πάντοτε μου έλεγε για το πόσο ωραία περνούσατε κτλ κτλ
>τότε το συνειδητοποίησα
>κάθε μέρα στο κολατσιό κατέγραφε επινοημένες ιστορίες με εκείνον και εμένα να αράζουμε και να περνάμε καλά
>εκείνο που πραγματικά με στοιχειώνει, το πράγμα που ακόμα με κρατά ξύπνιο κάποιες νύχτες τώρα, 15 χρόνια αργότερα, είναι εκείνο που είπε μετά
>είμαι σίγουρη πως εάν ήσουν σε εκείνο το λεωφορείο, θα τους είχες σταματήσει

ΨΥΧΕΔΕΛΕΗCON και πως να τσατίσετε τους χριστιανούς χρονιάρες μέρες.

Τι κοινό έχουν τα μανιτάρια Amanita Muscaria, ο Άγιος Βασίλης και οι τάρανδοι;

Τα μανιτάρια είναι κόκκινα και άσπρα, μεγαλώνουν κάτω από δέντρα, οι σαμάνοι που τα μάζευαν τα έβαζαν μέσα σε σακιά που κουβαλούσαν στον ώμο και για να μην είναι βαριά τα ξέραιναν κρεμώντας τα πάνω σε δέντρα ή πάνω από το τζάκι όταν επέστρεφαν. Tα μανιτάρια αυτά δημιουργούν αίσθηση ότι κάποιος πετά, υπάρχουν κοντά στον αρκτικό κύκλο...
Οι τάρανδοι πολλές φορές καταναλώνουν τα παραισθησιογόνα αυτά μανιτάρια και ιγα να έχουν πρόσβαση οι άνθρωποι στις ψυχοτρόπες ουσίες, κατανάλωναν τα ούρα ταράνδων! Να πως πετάνε οι τάρανδοι.

Υπάρχουν πάμπολλες απεικονίσεις γύρω στον 12ο αιώνα που δείχνουν την σχέση χριστιανισμού και μανιταριών, ακόμα και η στολή του πάπα θυμίζει ένα τεράστιο μανιτάρι.

Δηλαδή κάποιος θα πρέπει να είναι υπό την επήρεια για να πιστεύει ότι υπάρχει ο Άγιος Βασίλης ή ότι θα μας σώσει η αντιπροσωπευτική δημοκρατία (συγνώμη, δεν μπορούσα να αντισταθώ στο τελευταίο.)


ψυχεδελέηcον!!!

Άγχος; Μόνο η ιδέα του κόστους των αγχολυτικών με αγχώνει...

Πρόσφατα μιλούσα με ένα φίλο που βιώνει μια κατάσταση με έντονο στρες. Και ποιος δεν βιώνει θα μου πείτε και θα 'χετε και δίκιο.
Όπως και να 'χει, είναι σημαντικό να ξέρουμε πως να αντιμετωπίζουμε το στρες σήμερα ακόμα και προληπτικά. Κατά προτίμηση, με την υπάρχουσα κατάσταση της δημόσιας υγείας καλό θα ήταν να υπάρχει και κάποιος δωρεάν τρόπος. Αν επίσης δεν επιφέρει και στιγματισμό, ειδικά σε μια μικρή κοινωνία σαν την δική μας, ακόμα καλύτερα.

Και υπάρχει ένας τέτοιος τρόπος· είναι ο συχνά παρεξηγημένος και υποτιμημένος διαλογισμός. Προσωπικά δεν είμαι και ακριβώς “φαν” της "εναλλακτικής" ιατρικής ή της new-age κουλτούρας. Η αλήθεια όμως είναι ότι υπάρχει πλέον αφθονία επαληθευμένων μελετών, χάρις κυρίως στην τεχνολογική πρόοδο στο πεδίο της απεικόνισης της εγκεφαλικής λειτουργίας, που αποδεικνύει ότι ο διαλογισμός έχει απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα στην ίδια την λειτουργία του εγκεφάλου. Μάλιστα δεν είναι χρήσιμος μόνο όταν κάποιος βρίσκεται σε μια κατάσταση έντονου στρες αλλά μπορεί να δράσει και προληπτικά, ενισχύοντας την συγκέντρωση, την ηρεμία και την καθαρότητα της σκέψης. Δυστυχώς, ο διαλογισμός έχει πέσει θύμα κομπογιαννιτών που θέλουν να κερδίσουν πελάτες ή και να πλασάρουν έμμεσα άλλες ιδεολογίες, αλλά έχει μπει και στο στόχαστρο του φαρμακευτικού λόμπι, το οποίο υποβαθμίζει τεχνηέντως τα οφέλη του διαλογισμού, προτιμώντας να προωθεί πανάκριβες φαρμακευτικές λύσεις. Λύσεις οι οποίες έχουν πολλά αρνητικά με χειρότερο τον εθισμό, προς ευχαρίστηση βεβαίως των πανίσχυρων φαρμακοβιομηχανιών που εξασφαλίζουν έτσι μια στρατιά μόνιμων καταναλωτών.

Ορίστε λοιπόν τι πρότεινα στο φίλο μου:Το άγχος, δύσκολα συνηθίζεται. Θα νόμιζες ότι μετά από μια κρίση πανικού που προκλήθηκε από στρες, θα μπορούσα να σου δώσω κάποιες συμβουλές και να σου πω ότι η κατάσταση καλυτερεύει...
Και ξέρεις τι; Έτσι είναι. Βελτιώνεται, αλλά αργά, πολύ αργά όπως μάλλον θα έχεις διαπιστώσει... Βήμα-βήμα, ανάσα-ανάσα καλυτερεύει και μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις καλύτερα.

Εγώ προσωπικά μερικές φορές ξεχνώ να αναπνέω, και πρέπει να θυμίζω στον εαυτό μου απλά να επιστρέφει στην αναπνοή. Πρόσφατα όμως διαπιστώνω, όλο και πιο συχνά, ότι παρατηρώ τον εαυτό μου σε στρεσογόνες καταστάσεις και συνειδητοποιώ ότι αναπνέω ήρεμα και βαθιά χωρίς καν να προσπαθώ. Επιτέλους ο διαλογισμός αποφέρει.
Γιατί στην ουσία αυτό είναι, απλά να καθαρίζεις το μυαλό σου. Δεν είναι εύκολο με τόσες σκέψεις που τριγυρνάνε στα κεφάλια μας αλλά γιαυτό ακριβώς επιλέγεις να επικεντρωθείς στην αναπνοή σου, έτσι ώστε να απασχολείς τον εγκέφαλο σου και να μην υπάρχει χώρος για άλλες σκέψεις. Αν σου έρθει μια άλλη σκέψη, ξαναγυρνάς στην αναπνοή. Με τον καιρό, αυτό γίνεται μόνιμο αντανακλαστικό. Γίνεται μια ικανότητα που έχεις κατακτήσει χωρίς καν να το συνειδητοποιήσεις.

Έχω και ένα μικρό "μάντρα" που επαναλαμβάνω σε συνδυασμό με τον έλεγχο της αναπνοής, είναι περίπου σαν να "χακάρεις” τον εγκέφαλο σου. Δανείζεται τεχνικές από διάφορες σχολές όπως (self-)hypnosis ^[1], positive psychology ^[2], autosuggestion and autogenic training ^[3], learning repetition ^[4], mantra meditation ^[5], brain plasticity ^[6] mindfulness meditation ^[7] & μπλα-μπλα-μπλα αλλά ελάχιστη σημασία έχουν αυτά τώρα.

Βασικά είναι ένας τρόπος να προγραμματίζεις τον εγκέφαλο σου.

Να τι πρέπει να κάνεις και δεν έχεις ανάγκη να σε καθοδηγεί κανείς:

Ενώ έχεις την προσοχή σου εστιασμένη σε ένα βαθύ και άνετο ρυθμό αναπνοής, επιλέγεις να επαναλαμβάνεις, μέσα σου, κάποια χαρακτηριστικά (2-3) που θα επιθυμούσες να έχεις με μια φρασούλα. Για παράδειγμα, το δικό μου “μάντρα” είναι, «γίνομαι πιο ήρεμος, συγκεντρωμένος και υπομονετικός».
Μπορείς να διαλέξεις όποιο χαρακτηριστικό ή συμπεριφορά θες. Δυστυχώς, δεν είναι δυνατόν να αλλάξεις σωματικά χαρακτηριστικά, δηλαδή δεν μπορείς να λες, «ψηλώνω», αλλά μπορείς να λες «νιώθω άνετα με το ύψος μου» και να το αποδεχθείς.
Προσπάθησε τα “μάντρα” σου να είναι θετικά.
Το να λες, «είμαι χαρούμενος», είναι καλύτερο από το να λες, «δεν είμαι λυπημένος», μιας και το δεύτερο περιέχει την λέξη «λυπημένος».
Αυτό κάνεις, επαναλαμβάνεις το "μάντρα" και αναπνέεις.
Παιχνιδάκι!!! Δεν έχεις χρόνο;;;;; Και τι κάνεις στο κρεβάτι πριν κοιμηθείς. Κάνε το μέχρι να σε πάρει ο ύπνος!Ένας λόγος που πετυχαίνει είναι επειδή οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι είναι τόσο εύπλαστοι που αν ακούσουν κάτι αρκετές φόρες το πιστεύουν ^[6]. Βέβαια, αυτό επίσης σημαίνει ότι είναι ευκολότερο για τους ευκολόπιστους, άρα εσύ μπορεί να δυσκολευτείς :)

Η αλήθεια είναι όμως ότι, μετά από ένα διάστημα, τα "μάντρα" αλλά και οι βαθιές και χαλαρές αναπνοές γίνονται 2η φύση, έτσι ακόμα και αν "εμφανιστεί στο μυαλό μου μια αρνητική σκέψη, έχω εκπαιδευτεί στο να επιστρέφω στην αναπνοή μου. Όσο πιο πολύ το κάνεις, τόσο πιο "αυτόματο" γίνεται.

Δοκίμασε το. Αν σου φαίνεται εύκολο στην αρχή, τότε μάλλον δεν διαλογίζεσαι, απλά χαλαρώνεις. Αν όμως σε δυσκολεύει το να καθαρίζεις το μυαλό σου και να επανέρχεσαι στην αναπνοή σου, τότε έχεις αρχίσει να εκπαιδεύεις τον εαυτό σου.

Η εξάσκηση το κάνει δεύτερη φύση σου. Ξέρεις κάτι, το λέει και η φράση "δεύτερη φύση", όχι πρώτη φύση ή μάλλον πιο σωστά - η φύση μας. Ξεχνάμε και ξε-μαθαίνουμε την αρχική μας φύση τόσο εύκολα, για παράδειγμα το ότι γεννιόμαστε ελεύθεροι, με ελάχιστα μη-απαραίτητα άγχη και εστιασμένοι στο παρόν... Αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Σαν επίλογο, θέλω να κρατήσεις μερικά κρίσιμα στοιχεία. Ο διαλογισμός δεν έχει την ανάγκη κάποιου συμβούλου/καθοδηγητή, δεν είναι απαραίτητο να είσαι στην στερεοτυπική στάση του Λωτού (οκλαδόν), δεν έχει την ανάγκη να συνοδεύεται από μεταφυσικές κοσμοθεωρίες, έχει ;όμως ξεκάθαρα, αποδεδειγμένα οφέλη και είναι δωρεάν! Επίσης να πω ότι ο διαλογισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει σοβαρές κλινικές περιπτώσεις που χρήζουν της φροντίδας ειδικών,δεν είναι πανάκεια και για να έχει μόνιμα αποτελέσματα, πρέπει να γίνει κομμάτι του τρόπου ζωής, να συνδεθεί με έναν ηθικό αξιακό κώδικα και μια θετική στάση ζωής. Ειδάλλως θα είναι μόνο ένα ηρεμιστικό περιορισμένης χρονικής εμβέλειας.


Να είσαι καλά, ελπίζω να βοήθησα.
πηγές:

1. Sachs, B. C. (1986). “Stress and self-hypnosis”. Psychiatric Annals, 16(2), 114.
2. Seligman ME, Steen TA, Park N, Peterson C (2005). "Positive psychology progress: empirical validation of interventions". Am Psychol 60 (5): 410–21.
3.Stetter F, Kupper S (March 2002). "Autogenic training: a meta-analysis of clinical outcome studies". Applied Psychophysiology and Biofeedback 27 (1): 45–98.

4. http://www.txtwriter.com/onscience/Articles/repetitionlearn.html

5.http://blog.biopeer.com/biopeer/2006/03/study_reveals_s.html
6. http://www.mdjunction.com/diary/the-book-of-change/brain-plasticity
7. Davidson RJ, Kabat-Zinn J, Schumacher J. et al. (Jul-Aug 2003) “Alterations in brain and immune function produced by mindfulness meditation”. Psychosom Med.;65(4):564-70.
Source: Laboratory for Affective Neuroscience, Department of Psychology, University of Wisconsin, Madison, Wisconsin 53706, USA
εικόνα:
http://www.blogging4jobs.com/work/goodbye-stress-hello-success-5-company-culture-fixes/

Περί φόβου (λόγω έκτακτων περικοπών αυτό το άρθρο δεν περιλαμβάνει χιούμορ)

Ας δούμε το δόγμα του σοκ λίγο πιο επιστημονικά. Πρόσφατη έρευνα αποδεικνύει ότι το παρατεταμένο στρες οδηγεί στην δημιουργία νέων νευρικών συνάψεων με δυνατότητα μακροπρόθεσμης ενδυνάμωσης στην αμυγδαλή, η οποία είναι κυρίαρχο κέντρο του εγκεφάλου όταν έχουμε να κάνουμε με την μνήμη συναισθηματικών γεγονότων και την μάθηση μέσω φόβου. Δηλαδή, εάν κάποιος οργανισμός βρίσκεται καιρό υπό την επήρεια στρες, τότε γίνεται πιο ευάλωτος σε νέα ερεθίσματα φόβου. Κάτι που θα τον τρόμαζε λίγο, θα τον τρομάξει περισσότερο εάν για καιρό βρίσκεται στρεσαρισμένος.

Βλέπουμε λοιπόν πως ο καταιγισμός μέτρων προκαλεί φυσικές αλλαγές στον εγκέφαλο μας, οι οποίες μας καθιστούν πιο υποτακτικούς, λόγω του φόβου μας και είτε μας παθητικοποιούν, είτε μας ωθούν στα άκρα της σκέψης.
Τι μπορούμε να κάνουμε; Αν θεωρούμε ότι η λύση είναι η συλλογική αντίδραση, τότε πρέπει να δράσουμε γρήγορα πριν η πλειονότητα βυθιστεί στον τρόμο. Αν επίσης θεωρούμε ότι κάθε αλλαγή θα ξεκινήσει από εμάς, τότε πρέπει να κάνουμε το εξής απλό· να αναπνεύσουμε. Αργά και σταθερά. Αυτή είναι μια βασική αρχή του διαλογισμού, ο οποίος επίσης έχει επιστημονικά αποδειχθεί ότι "καθαρίζει" τον εγκέφαλο, καταπολεμά το στρες και επιτρέπει την ήρεμη σκέψη ενισχύοντας έτσι την λήψη σωστών αποφάσεων.

σ.ς.: Στο επόμενη δημοσίευση θα αναρτήσω ένα παλαιότερο άρθρο με περισσότερες λεπτομέρειες για τον διαλογισμό και πως μπορεί κάποιος να τον ξεκινήσει μόνος του.

πηγή: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24298153?dopt=Abstract
εικόνα: http://www.medscape.org/viewarticle/506084_2

Ρώσος τροποποιεί συμβόλαιο πιστωτικής - ξεφτυλίζει τράπεζα.

Ο 42χρονος Dmitry Agarkov απηύδησε με τους όρους της πιστωτικής κάρτας που του εστάλει από την online τράπεζα Tinkoff Credit Systems χωρίς να έχει ζητήσει έκδοση κάρτας. Έτσι αποφάσισε να αντιστρέψει τους όρους του παιχνιδιού. Σκάναρε το συμβόλαιο που του είχε σταλεί, προσέθεσε τους δικούς του όρους και το έστειλε πίσω. Η τράπεζα ενέκρινε το συμβόλαιο δίχως να διαβάσει τα ψιλά γράμματα που προσέθεσε ο Agarkov, αποδεχόμενη έτσι 0% επιτόκιο, απεριόριστη πίστωση, καθόλου χρεώσεις καθώς και μια επισήμανση ότι η τράπεζα θα πλήρωσε αυστηρά πρόστιμα εάν τροποποιούσε ή ακύρωνε το συμβόλαιο.

O Agarkov χρησιμοποιούσε την κάρτα δύο χρόνια μέχρι που η τράπεζα την ακύρωσε και τον μήνυσε για 1.363$ ισχυριζόμενη ότι χρωστά χρεώσεις, επιτόκια και πανωτόκια. Ένα όμως δικαστήριο απεφάνθει, στηριζόμενο στους όρους για μηδενικό επιτόκιο και χρεώσεις που είχε προσθέσει ο Agarkov, ότι χρωστούσε μόνο το απλήρωτο ισοζύγιο των 575$ που είχε δανειστεί. Τώρα ο Agarkov μηνύει την τράπεζα για μη τήρηση συμβολαίου ζητώντας 727.000$ ενώ η τράπεζα κραυγάζει ότι πρόκειται για εξόφλαλμη απάτη. Ο δικηγόρος του Agarkov λέει ότι η τράπεζα υπέγραψε το συμβόλαιο δίχως να το κοιτάξει ομολογώντας στο δικαστήριο εκείνο που συχνά λένε και οι δανειολήπτες, «Δεν το είχαμε διαβάσει.»
Ψιλά γράμματα...


Διαβάζοντας αυτό το άρθρο αποδέχομαι ότι ο συντάκτης του είναι το ομορφότερο και εξυπνότερο πλάσμα στον πλανήτη, δεσμεύομαι να τον ακολουθώ πιστά, να τηρώ κάθε του επιθυμία και να τον λούζω με έπαινους και γαρύφαλλα. Αποδέχομαι όλα αυτά δίχως καν την ανάγκη συμβολαίου ή υπογραφής καθώς ήδη έχω αποδεχτεί ως ανώτατη μορφή εξουσίας τον συντάκτη του κειμένου. Επίσης παρατούμαι αμετάκλητα και άνευ όρων από οποιαδήποτε ασυλία ή κυριαρχία επί του εαυτού μου όπως αυτές ορίζονται από την χάρτα ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ ή οποιαδήποτε, εγχώρια ή μη, νομοθεσία ή πίστη.

πηγή: http://now.msn.com/dmitry-agarkov-outwits-russian-bank-by-writing-own-credit-card-terms?ocid=vt_fbmsnnow