Η Bronnie Ware είναι νοσοκόμα από την Αυστραλία. 'Εχει εργαστεί αρκετά χρόνια φροντίζοντας ασθενείς που βρίσκονταν λίγο πριν τον θάνατο. Κατέγραφε τις τελευταίες σκέψεις των ασθενών στο προσωπικό της blog το οποίο είχε τόση απήχηση που αποφάσισε να το μετατρέψει σε βιβλίο.
Μέσα λοιπόν από τις συνομιλίες που είχε με τους ασθενείς, καθώς τους φρόντιζε, ανακάλυψε τα πέντε πιο κοινά πράγματα τα οποία οι ασθενείς της εύχονταν να είχαν κάνει διαφορετικά στην ζωή τους. «Όταν τους ρωτούσα εάν είχαν μετανιώσει για κάτι ή αν θα έκαναν κάτι διαφορετικά,» διηγείται η Bronnie, «έρχονταν στην επιφάνεια παρόμοια θέματα ξανά και ξανά.»
Όπως αναφέρει και το σχετικό άρθρο στην εφημερίδα Guardian, οι ασθενείς δεν δήλωναν ότι θα ήθελαν να είχαν κάνει περισσότερο σεξ στην ζωή τους ή κάποια "extreme" εμπειρία. Τα πράγματα που δήλωναν ότι θα ήθελαν να είχαν κάνει διαφορετικά ήταν πιο απλά, μάλλον εφικτά και ίσως και μερικοί από μας να τα χαρακτηρίζαμε κοινότυπα. Κοντά στην κορυφή και ιδιαίτερα για τους άντρες βρίσκεται η επιθυμία να είχαν δουλέψει λιγότερο στην ζωή τους.
Ορίστε λοιπόν τα πέντε πράγματα που δήλωναν ότι θα ήθελαν να είχαν κάνει διαφορετικά οι άνθρωποι που γνώρισε και παρηγόρησε η Bronnie λίγο πριν μας αφήσουν.
5. Μακάρι να είχα επιτρέψει στον εαυτό μου να ήταν πιο χαρούμενος.
Μερικοί μονάχα στο τέλος συνειδητοποιούσαν ότι η ευτυχία είναι επιλογή. Παρέμεναν σχεδόν μέχρι την τελευταία στιγμή δέσμιοι παλιών συνηθειών και προγραμμάτων. Ο φόβος της αλλαγής τους ανάγκαζε να προσποιούνται στους άλλους, αλλά και στον εαυτό τους, ότι ήταν χαρούμενοι ενώ βαθειά μέσα τους λαχταρούσαν να γελάσουν κανονικά και να βάλουν την τρέλα στην ζωή τους ξανά.»
4. Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου.
«Συχνά δεν αντιλαμβάνονταν πλήρως την πραγματική αξία των παλιών φίλων παρά μόνο λίγες βδομάδες πριν τον θάνατο και δεν ήταν πάντα δυνατό να ανακτήσουν τα ίχνη τους. Πολλοί είχαν καταπιαστεί τόσο με τις ζωές τους που είχαν αφήσει χρυσές φιλίες να ξεγλιστρήσουν μέσα από το πέρασμα των χρόνων. Υπήρχαν πολλές έντονες μεταμέλειες για φιλίες στις οποίες δεν είχαν αφιερώσει τον χρόνο και την προσπάθεια που άξιζαν.»
3. Μακάρι να είχα το θάρρος να εκφράσω τα συναισθήματα μου.
«Πολλοί άνθρωποι έπνιγαν τα συναισθήματα τους ώστε να διατηρήσουν την ηρεμία με άλλους. Το αποτέλεσμα ήταν πως συμβιβάζονταν με μια μέτρια ύπαρξη και ποτέ δεν γίνονταν τα άτομα που πραγματικά θα μπορούσαν να είχαν γίνει. Αρκετοί ανέπτυξαν ασθένειες που σχετίζονταν με την πίκρα και τα απωθημένα που είχαν ως αποτέλεσμα.»
2. Μακάρι να μην είχα εργαστεί τόσο σκληρά.
«Αυτό προήλθε από κάθε άνδρα ασθενή τον οποίο είχα περιθάλψει. Τους είχε λείψει η νιότη των παιδιών τους και η παρέα των συντρόφων τους. Και οι γυναίκες εξέφραζαν αυτό το παράπονο, αλλά καθώς οι περισσότερες γυναίκες ασθενείς άνηκαν σε παλαιότερες γενιές δεν ήταν αυτές που ήταν υπεύθυνες για να φέρνουν τα λεφτά στο σπίτι. Όλοι οι άνδρες, τους οποίους περιέθαλψα, μετάνιωναν βαθύτατα για το ότι είχαν περάσει την ζωή τους στα γρανάζια μιας εργατικής ύπαρξης.»
1. Μακάρι να είχα το θάρρος να ζήσω μια ζωή πιστός στον εαυτό μου, όχι ακολουθώντας την ζωή που περίμεναν οι άλλοι από εμένα.
«Αυτό ήταν το συνηθέστερο παράπονο όλων. Όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει και την κοιτούν με καθαρό μυαλό, βλέπουν εύκολα πόσα όνειρα τους έμειναν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είχαν εκπληρώσει ούτε τα μισά όνειρα τους και έπρεπε να αντικρίσουν τον θάνατο γνωρίζοντας ότι ο λόγος ήταν επιλογών που είχαν ή δεν είχαν κάνει. Η υγεία φέρνει και μια ελευθερία που ελάχιστοι αντιλαμβάνονται, αν δεν τους στερηθεί η υγεία.»
Πηγή:
http://www.guardian.co.uk/lifeandstyle/2012/feb/01/top-five-regrets-of-the-dying
